دويدن

من اونقدر هم در دويدن و مسايل جانبی اش خبره نيستم. من دويدن رو دوست دارم چون می تونم موزيک گوش بدم و فکر کنم. بعدش هم يک احساس خيلی خوبی بهم دست می ده و کارامو بهتر و با انگيزه تر انجام می دم. در ضمن لاغر می مونم و اونم احساس خوبيه. با توجه به علاقه شديد من به غذا خوردن، دويدن نقش کليدی در لاغر موندن من بازی می کنه!! البته این يک کيلو آخر رو هر کاری می کنم نمياد پايين. ببخشيد از اصل ماجرا دور شدم. من اين جوری شروع کردم که چهار دقيقه با سرعت ۲.۵ مايل در ساعت روی ترد ميل می دويدم و چهار دقيقه با سرعت ۴.۵ و يک روز در ميان این کارو می کردم. کم کم مثلا هر دو روز یک بار ۰.۱ به سرعت ۴.۵ اضافه کردم. بعد از يه مدت هم چهار دقيقه رو کردم پنج. در کل نيم ساعت می دوم. خلاصه اينقدر با اين عدد ها بالا پايین رفتم که الان دو دقيقه با سرعت ۴ می دوم و هشت دقيقه با سرعت ۷.۵ که می شه حدودا شش کيلومتر در نيم ساعت. از چهار باری که تو هفته می دوم سعی می کنم يک يا دوبارشو بيرون بدوم چون روی ترد ميل دويدن خيلی آسون تره. يک هفته قبل از هر مسابقه هم سعی می کنم که هر چهار بار رو تو خيابون بدوم. ديگه آدم دستش مياد که با چه سرعتی ميدوه و چه مسافتی ولی کلی گجت های باحال هست تو بازار. مثلا يکی رييس های من يک مانيتور ضربان قلب خريده واسه دويدن که جی پی اس هم هست و می تونی مسير دويدن و سرعت و همه چی رو بعد از هر دو رو کامپيوتر روی گراف ببينی که خيلی با حاله ولی خيلی گرونه. ولی من بالا خره يک دونه می خرم چون می تونی همه اين اطلاعات رو روی اکسل نگر داره و منم که خوره اکسلم.
رمز کار اينه که نيم ساعت رو ثابت نگه داری و سرعت رو بالا ببری. چند تا چيز خيلی مهمه. اول اينکه اگه زانو درد گرفتی حتما چند روز استراحت کنی. ورزش برای قوی کردن عضلات دور زانو هم کمک می کنه. اگه درد در ساق پا حس کردی حتما بايد سرعت رو کم کنی يا استراحت کنی چند روز. این درد که بهش می گن شين اسپليت، برای این ایجاد ميشه که عضله به علت کار زياد داره از استخوان جدا ميشه و اگه خدايی نکرده واقعا جدا بشه ديگه درمانش خيلی سخته. ديگه اينکه آب زياد بايد خورد و پروتين. کفش خوب و جوراب ضد عرق هم خيلی کمک می کنه. اين جورابها رو نبايد تو ماشين لباسشوئی يا خشک کن انداخت چون اثرشونو از دست می دن. اصولا هر چيزی که درای-فيت هستش رو نبايد انداخت تو ماشين. من يک کفی کفش از کايروپرکتور گرفتم که باعث شد کمر دردم کاملا از بین بره. آقای کايروپرکتور يک صفحه ديجيتای داشت که من روش راه رفتم و دويدم و کامپيوترش جاهايی رو که من بيشتر فشار می دادم نشون می داد و از روی اون مدل برام يه کفی مخصوص دويدن ساخت که واقعا عاليه.
البته اين روشی است که من استفاده می کنم و مطمئنا روش های بهتری برای آماده شدن برای مسابقه وجود داره. دويدن برای همه نيست و اگه ازش لذت می بری بايد ادامه بدی و بعد از يک مدت آدم معتاد ميشه و هوس دويدن می کنه. فکر کنم يک هورمونيه که آدم بهش معتاد می شه و الحق که اعتياد خوبيه.