وبلاگ نويسی

خدا می دونه که چقدر دلم می خواد وبلاگ بنويسم. مرتب و منظم . ولی نميشه چی کار کنم. درس و کار و اين شوهر که هيج در کار خونه کمک نمی ده. البته تازگی خيلی بهتر شده. صبح ها براش رو پست ايت با هزار قربون صدقه کارهايی که بايد بکنه رو ليست می کنم که معمولا شامل خالی کردن آشغال ها، مرتب کردن تخت و خالی کردن ماشين ظرفشويی است و هيچوقت از اين کار ها بيشتر نمی شود. تخت مرتب می شود البته بدون روتختی که معتقد است که انداختنش سخت است. اشکالی ندارد مرتب باشد حالا بدون روتختی. آشغالها هم معمولا بعد از چند روز بيرون گذاشته می شود. و همين کل کاری است که اين آقای سردبير می کند. فقط يک دفعه اينقدر من حالم گرفته بود و حسين فکر کنم از ترسش بدون اينکه من بگم جارو برقی کشيد. خلاصه بقيه کارا با منه. سر کارم هم خيلی سرم شلوغه که خدا رو شکر کارم رو خيلی دوست دارم. ديگه وقتی برای وبلاگ نمی مونه. ولی وبلاگ می خونم چند روز يه بار. راستی يادم رفت بگم آخر ليست کارهای حسين چند تا قلب کوچولو هم می کشم .