کله پاچه

می دونی چی از نياگرا رفتن بدتره؟ گير کردن تو يک کروز روی درياچه انتاريو برای چهار ساعت با موزيک و ملت بی خود! من فکر کردم این هم مثل کروز شرکتمون باحاله و کلی خوش می گذره. انگار رفته بودی خيريه بهنام!!! بچه معروف بازی از نوع تورونتويیش. ملت همه تو قيافه. همه در حد خودکشی برنزه ! دخترا ی اجق وجق! من که از اين جمع ها به دور بودم. ولی ظاهرا مد شده که پسرا کيف کمری گوچی ببندن. يعنی نصف ملت کيف گوچی داشتن. احساس شونزده سالگی بهم دست داد که وقتی يک چیزی مد ميشد همه بايد می خريدن. واسه ما تو مدرسه کفش آل استار بود. خلاصه ساعت ها رو شمردم تا رسيديم به ساحل و زمين سفت رو زير پام حس کردم و به سرعت رفتم با دوستام کله پاچه خوردم تا تمام اثرات بچه معروف بازی رو با تليت کله پاچه و ترشی ليته شسته بشه. و الحق که عجب کله پاچه ای بود. خدا دست کاوه را طلا بگيرد با این کله پزيش.
نياگرا بد نبود. صبح زود رفتم کنار آبشار دويدم که خيلی احساس خوبيه چون کلی ذرات آب توی هواست و باعث خنک شدن می شه و البته منظره آبشار همه که عالیه.ولی فقط کم مونده يک آرم کوکا کولا بزنن بالای آبشار. واقعا که شهر زشتيه.
بين نياگرا و نياگرا آن دٍ ليک يک مدرسه باغبانی علمی(Horticulture ) هست که يک قسمت پرورش پروانه داره که خيلی جالبه. مثل يک گلخونه بزرگه که پر از پروانه است. انواع و اقسام و بازديد کننده ها می تونن برن و پروانه ها رو از نزديک ببينن. اینقدر این پروانه ها به مردم عادت دارن که میان رو سر و کول ملت می شينن . خيلی خوشگل بودن. اگه مجبور شدين برين نياگرا جزو معدود جاهای جالب اونجاست که به يک بار ديدن می ارزه.
و اما... من هيچ وقت گفتم که من آهن ربای گيک (geek magnet) هستم. اين تئوری روز يکشنبه صبح ثابت شد!! جالبيش اينجاست که نه تنها همشون شبيه به هم هستن بلکه اين يکی حتی بلوزش هم عين بلوز ريش قرمز اجنبی بود. همون مارک همون رنگ همون سايز. خدا رو شکر سام و طلايه رو جايی نديدم تو خيابون وگرنه نمی تونستم جلوی خندمو بگيرم. جالبيش اينجاست که خيلی احساس خوبی هم بود. البته بهم گفت که دیگه اون بلوز رو نمی پوشه !!
(sense of humor) به فارسی چی ميشه؟ هر چی که ميشه واقعا صفت جالبيه!!