شايد به نظر بياد که من دارم خانوادمو رو با اين نوشته ها تو ايران از خودم
می رنجونم ولی اينو می خوام بگم که من با اين نوشته ها نه تنها حال و
روز خودمو می نويسم بلکه حال و روز دختر هايی هم سن و سال خودمو
در اون سالها می نويسم که چه سختی هايی از مدرسه و خانه کشيدند
و قصدم اين نيست که خانوادمو از خودم برنجونم شايد اون ها هم مثل هزاران
خانواده ديگه رفتار می کردن و به اشتباهاتشون و اثراتی که اين رفتار در
روحيه بچه ها باقی می گذارد واقف نبودن. من همين جا می گم که
قصد رنجوندن خانوادمو ندارم و خيلی هم دوسشون دارم و دلم هم براشون
خيلی تنگ شده ولی بالاخره يکی بايد اين حرفارو بزنه تا بقيه بفهمن .