خدا رو شکر بالاخره برگشتيم به سر خونه و زندگی خودمون. از وقتی دوباره برگشتم تورنتو قدر زندگی اينجا رو صد برابر می دونم. مردم آروم و مودب, همه جا تر تميز , کسی با آدم دعوا نداره و از همه مهمتر کسی حق نداره تو محيط سر بسته سيگار بکشه يعنی در کل اينجا انسان بودن آدم بيشتر قابل احترامه.
Previous Posts
- چقدر تو اين شهر غريبم. بعد از دوسال که برگشتم انگا...
- دارم می رم موهامو کوتاهِ کوتاه کنم. اولين بارم نيس...
- خوبی زندگی کردن در تورنتو اينه که فرقی نمی کنه کی ...
- اين استار وارز رو بالاخره ديدم. چقدر طولانی، بی مز...
- ديروز ديگه داشت باورم می شد که من تو سئول زندگی می...
- امروز بالاخره رفتم و اين تصديق لعنتی رانندگی رو گر...
- راستی ديشب اينسامنيا را ديديم . ای بد نبود.از خونم...
- اين سريال سکس اند دِ سيتی چقدر باهاله! سيزن سومش ر...
- بهشت رو خدا دورو بر خونه ما ساخته. صبح مامان حسين ...
- دارم کتاب دفتر خاطرات بريجيت جونز را می خونم. تا ح...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home