واليبال ساحلی و دکتر هاوس

جفت دستام باد کرده و کبود شده از والیبال ساحلی ديروز. ولی خيلی بهم خوش گذشت. اين دومين باره که بازی می کنم. ديروز زودتر رفتم که سرويس تمرين کنم فکر کنم يک صد تايی زدم. واسه همينه که دستام کبود شده. و لی لذت رد کردن سرويس به تمام دردش می ارزه. يکی از هم تيمی های من هد می زنه. تا دیروز نمی دونستم ميشه تو واليبال هد زد. به هر کی می گم می رم واليبال ساحلی همه تجسم می کنن يک سری دختر با بيکينی. راستش اينقدر سرده الان دم درياچه که من ديروز چهار لايه لباس پوشيده بودم. آخرش هم مجبور شدم کفشامم بپوشم چون پاهام از سرما کبود شده بود. راستی ماسه از هر سنگ پايی بهتره. بعد از شش تا بازی واليبال کف پای آدم مثل کف پای بچه ها نرم می شه. اومدم خونه ديشب و سريال هاوس رو که ضبط کرده بودم ديدم. کارمن الکترا بازيگر مهمون اين هفته بود و اين قسمتش يکی از بهترين قسمت هاش بود. اين آقای دکتر هاوس با تمام بداخلاقيش خيلی جذاب و خوش تيپه.