من آخرين جايی که قبل آمدن به کانادا کارمی کردم رونامه حيات نو بود. شايد آسان ترين کار روزنامه مال من بود. ولی روزهای کارم در آنجا هيچوقت از يادم نمی ره. خانم مفيدی و آقای اصلاح. هميشه به اينکه آقای اصلاح در سرويس هنری و آقای فرهنگی در سرويس ورزشی کار می کرد می خنديدم. ولی همه خيلی مهربون و صميمی بودن. امسال هم که برگشتم واقعا از ديدن همشون خوشحال شدم. نمی خوام به اين فکر کنم که آقای اشراقی و احمدی الان تو زندان هستند. آدمهايی که آزارشون به يه مورچه نمی رسيد. همه اين ماجرا اينقدر غم انگيز و دردناک است که نمی دونم چی بگم فقط اميدوارم که هر چه زودتر آزاد شوند.